De technische indicatoren vanpolyacrylamidezijn over het algemeen het molecuulgewicht, de hydrolysegraad, de ionengraad, de viscositeit, het restmonomeergehalte, dus de kwaliteit van PAM kan ook worden beoordeeld aan de hand van deze indicatoren!
01Moleculair gewicht
Het molecuulgewicht van PAM is zeer hoog en is de afgelopen jaren sterk verbeterd.PAM, dat in de jaren zeventig werd gebruikt, had een molecuulgewicht van miljoenen.Sinds de jaren tachtig bedroeg het molecuulgewicht van de meest efficiënte PAM meer dan 15 miljoen, en sommige bereikten zelfs 20 miljoen.“Elk van deze PAM-moleculen is gepolymeriseerd uit meer dan honderdduizend acrylamide- of natriumacrylaatmoleculen (acrylamide heeft een molecuulgewicht van 71, en PAM met honderdduizend monomeren heeft een molecuulgewicht van 7,1 miljoen).”
Over het algemeen heeft PAM met een hoog molecuulgewicht betere vlokprestaties, met een molecuulgewicht van 71 voor acrylamide en 7,1 miljoen voor PAM met 100.000 monomeren.Het molecuulgewicht van polyacrylamide en zijn derivaten van honderdduizenden tot meer dan 10 miljoen, kan afhankelijk van het molecuulgewicht worden onderverdeeld in laag molecuulgewicht (minder dan 1 miljoen), middenmolecuulgewicht (1 miljoen tot 10 miljoen), hoog molecuulgewicht (10 miljoen tot 15 miljoen), supermolecuulgewicht (meer dan 15 miljoen).
Het molecuulgewicht van macromoleculair organisch materiaal is, zelfs in hetzelfde product, niet volledig uniform; het nominale molecuulgewicht is het gemiddelde.
02Mate van hydrolyse en mate van ionen
De ionengraad van PAM heeft een grote invloed op het gebruikseffect, maar de juiste waarde hangt af van het type en de aard van het behandelde materiaal. Onder verschillende omstandigheden zullen er verschillende optimale waarden zijn.Als de ionsterkte van het behandelde materiaal hoger is (dat meer anorganische stoffen bevat), moet de ionengraad van PAM hoger zijn, integendeel, deze moet lager zijn.Over het algemeen wordt de mate van anion de mate van hydrolyse genoemd.En de ionische graad verwijst in het algemeen naar kationen.
Ioniciteit =n/(m+n)*100%
Het in het vroege stadium geproduceerde PAM werd gepolymeriseerd uit een monomeer van polyacrylamide, dat de -COONa-groep niet bevatte.Vóór gebruik moet NaOH worden toegevoegd en verwarmd om een deel van de -CONH2-groep te hydrolyseren tot -COONa.De vergelijking is als volgt:
-CONH2 + NaOH → -COONa + NH3↑
Bij de hydrolyse komt ammoniakgas vrij.Het aandeel hydrolyse van de amidegroepen in PAM wordt de hydrolysegraad van PAM genoemd, wat de mate van anion is.Het gebruik van dit soort PAM is niet handig en de prestaties zijn slecht (door hydrolyse bij verhitting zullen het molecuulgewicht en de prestaties van PAM aanzienlijk afnemen), en is sinds de jaren tachtig zelden gebruikt.
De moderne productie van PAM heeft een verscheidenheid aan verschillende anion-producten, de gebruiker kan afhankelijk van de behoefte en door middel van de daadwerkelijke test de juiste variëteit kiezen, hoeft niet te hydrolyseren, na oplossing kan worden gebruikt.Uit gewoonte noemen sommige mensen het oplossingsproces van vlokmiddelen echter nog steeds hydrolyse.Opgemerkt moet worden dat de betekenis van hydrolyse de ontleding van water is, wat een chemische reactie is.Bij de hydrolyse van PAM komt ammoniakgas vrij;Het oplossen is slechts een fysieke actie, geen chemische reactie.Deze twee zijn fundamenteel verschillend en mogen niet met elkaar verward worden.
03Resterend monomeergehalte
Het resterende monomeergehalte van PAM verwijst naar het gehalte aanacrylamide monomeerbij acrylamidepolymerisatie tot polyacrylamide tijdens het proces van onvolledige reactie en uiteindelijk residu in acrylamideproducten.Het is een belangrijke parameter om te meten of het geschikt is voor de voedingsmiddelenindustrie.Polyacrylamide is niet giftig, maar acrylamide heeft enige toxiciteit.Bij industrieel polyacrylamide is het moeilijk om sporen van niet-gepolymeriseerd acrylamidemonomeer te vermijden.Daarom is het gehalte aan restmonomeer inPAM-productenmoet streng gecontroleerd worden.De hoeveelheid restmonomeer in PAM dat wordt gebruikt in de drinkwater- en voedingsmiddelenindustrie mag internationaal niet hoger zijn dan 0,05%.De waarde van bekende buitenlandse producten is lager dan 0,03%.
04viscositeit
PAM-oplossing is zeer stroperig.Hoe hoger het molecuulgewicht van PAM, hoe groter de viscositeit van de oplossing.Dit komt omdat PAM-macromoleculen lange, dunne ketens zijn die een grote weerstand hebben tegen het passeren van de oplossing.De essentie van viscositeit is om de grootte van de wrijvingskracht in de oplossing weer te geven, ook wel bekend als de interne wrijvingscoëfficiënt.De viscositeit van de oplossing van allerlei soorten polymeer organisch materiaal is hoog en neemt toe met de toename van het molecuulgewicht.Een methode om het molecuulgewicht van organisch polymeermateriaal te bepalen, is door de viscositeit van een bepaalde concentratie oplossing onder bepaalde omstandigheden te bepalen, en vervolgens volgens een bepaalde formule het molecuulgewicht ervan te berekenen, bekend als "viscose gemiddeld molecuulgewicht".
Posttijd: 12 januari 2023